Thursday 20 September 2018

Hmmmmm

Kadang - kadang aku terfikir , kenapa parents aku ni tak kaya ? Kenapa dorang ni kerja biasa-biasa je ? Ayah pernah cakap yang dia berpeluang untuk sambung belajar sebab dia anak last dan adik beradik yang lain semua dah besar tapi dia tak nak sambung belajar. Ibu pula tak dapat nak sambung belajar sebab ramai lagi adik kat bawah tu lebih memerlukan duit. Dan hal ibu ni aku faham la kan. Tapi aku tak pernah terfikir kenapa semua ni terjadi kat keluarga. 

Bila masuk sekolah menengah, kawan ramai la juga yang parent dorang ni kaya. Ada seorang kawan aku ni parents dia memang gaji besar. Parents aku biasa - biasa je. Tapi aku okay je la sbb dah matang. Aku malas la nak fikir . Lepas je aku habis sekolah dan masuk maktab, aku mula terfikir kenapa samua ni berlaku kat aku? Apa sebenarnya rahsia disebalik pertanyaan aku tu ? Akhirnya aku dapat jawapan . Yess . Dan jawapan tu membuatkan aku menangis gila gila. 

Bila aku fikir balik, ibu kerja sampai tengahari je. Setiap aku nak balik rumah mesti ibu yang ambil waktu tengahari atau lewat sikit. Tapi takde la lewat sangat sampai 4 petang. Kawan aku ni pula setiap kali nak balik, mesti abi atau ummi dia ambil lambat pukul 6 petang. Dan aku bersyukur sebab ibu kerja sampai tengahari je. 

Parents aku every week datang melawat kat asrama. Every week tau. Bukan ibu atau ayah yang datang tapi both of them datang setiap minggu bawa makanan. Makan sama - sama dekat wakaf. Borak- borak sampai la beberapa jam. Kawan aku ni pula sebulan sekali pun parents susah nak datang sebab busy dengan kerja. Bila dia balik rumah baru jumpa parents tu pun kadang-kadang abi dan ummi dia takde kat rumah. Aku bersyukur lagi. 

Waktu tiga penjuru, ibu dan ayah selalu datang tak pernah missed dari aku form 1 sampai la form 5. Ayah sanggup ambil cuti untuk ambil result aku yang tak berapa nak bagus tu. Ibu pula half day. Ibu tak pernah tak datang. Sometimes tu ayah tak datang sebab dah tak de cuti or cuti sikit. Tapi sekali / dua kali je ayah tak datang. Yang lain tu ayah datang dari aku form 1 sampai la form 5. Masa aku form 5, ada penetapan target. Malam tu aku call ayah tanya sama ada ayah datang atau tak ? Ayah cakap tak datang sebab dia kerja. So, aku je la sebab ibu datang. Esok tu nampak ibu sorang je and aku okay je la. Tetiba ibu cakap "kejap, tunggu ayah. Ayah on the way dari nilai. " Aku pun pelik. Ayah memang kerja nilai dan duduk dekat nilai sebab tak larat nak ulang alik dari nilai ke rembau. Aku cakap dekat ibu, "kakak call ayah semalam kata tak datang sebab tak dapat cuti." Then ibu cakap ayah datang. So, ibu dan ayah datang asing- asing ke sekolah aku. Aku terharu gila kotttttt. Firasat aku mengatakan bahawa mesti dorang nak support aku memandangkan aku nak SPM time tu. Kawan aku ni pula parents dia memang selalu tak datang. Kalau nak ambil result tu, memang dia sendiri yang ambil. Result dia sangat la bagus sebab dia memang pandai. Tapi dia faham kenapa parents dia tak datang. Aku tabik spring dekat dia sebab dia okay je parents dia busy. 

Hari first nak duduk Spm tu aku debor gilaa. Masa nak berarak tu, kawan aku kata kat aku, " weh, tu kereta ibu kan ?" ehhh haah tu memang kereta ibu. Aku pun wahhhh terharunya ibu datang tapi aku tak terfikir pun la ayah akan datang sebab ayah duk jauh dan mesti la susah nak datang ke apa kan. So, aku okay je la sebab aku faham situasi ayah. At least malam sebelum tu dah call. Tapi aku nampak ada satu lagi kereta yang aku kenal tau. Rupanya ayah wehhh ayahhhh. Ayah datang wehhhh. Rupanya ayah balik rembau lepas dia balik kerja semalam lepastu esok tu ayah singgah kejap jumpa aku dan lepas aku masuk dewan , ayah pergi kerja. Faham tak duit minyak tu mcm mana. Jauh tuuu. Sanggup ayah balik untuk bagi semangat kat aku. Ibu pula stay kat sekolah sampai la aku habis exam hari tu. Aku terharu sebab parents aku datang sekali pagi tu tau. Tak ramai parents yang datang tapi parents aku diantara kalangan yang hadir disitu untuk bagi support. Nangis kot aku masa tu. Kawan aku pun nangis sebab parents dia tak datang. 

Aku pernah cakap kat parents aku " jom la makan kat luar" tapi parents aku tak layan pun. Ayah cakap " biar la ibu masak. Nanti ingat masakan ibu bukan KFC, Mc Donald punya makanan ". Masa tu zassss tepat kena kat aku. Dan sekarang ni, bila duduk jauh dengan parents teringat masakan ibu. Makanan lain semua aku tak heran tapi nak buat macam mana Dah aku duduk jauh hah dekat terengganu. Takkan aku nak balik Negeri Sembilan semata-mata nak makan je. Terbang la RM100 duit tiket bas aku. Ibu memang rajin masak. Boleh kira berapa kali je kitorang makan dekat luar. Aku bersyukur sangat ada parents aku sekarang. 

Jadi hargailah parents korang tu. Setiap sesuatu tu mesti ada kelebihan dan kekurangan. Macam aku, kekayaan harta keluarga aku kurang tapi kami kaya dengan kasih sayang. Ibu ayah bukan melawat aku sorang je every week tapi lagi 2 ketul adik aku pun every week parents aku datang tau. Kiranya cuti ibuayah hanya melawat anak-anak dia je. Alhamdulillah sekolah adik-adik aku tak jauh. Masih dalam negeri sembilan. So, senang la ibuayah nak datang. Selalunya hari Sabtu melawat kakngah. Hari Ahad melawat adik dulu baru la datang melawat aku petang tu. Sayangilah parents anda setelah semua pengorbanan mereka terhadap kita yang selalu buat dosa ni. Balas budi mereka dengan kejayaan dan jagalah perasaan mereka sentiasa. 

Peace yooo  !!!



Hmmmmm

Kadang - kadang aku terfikir , kenapa parents aku ni tak kaya ? Kenapa dorang ni kerja biasa-biasa je ? Ayah pernah cakap yang dia berpeluan...